Go2Hellas

[Bild: markopoulos_2_it_3277269.jpg.webp?itok=8Y0YTaLR]

Yannis Markopoulos

ist im Alter von 84 Jahren an Krebs gestorben.

Griechische Hirtenflöte

Im Gegensatz zur Blockflöte, bei der der Luftstrom durch den Block auf die Labialkante geleitet wird, muss der Musiker hier mit dem Mund auf die abgeschrägte obere Kante der Flöte blasen.

ΣΟΛΟ ΦΛΟΓΕΡΑ : ΠΕΤΡΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ-ΚΑΛΥΒΑΣ

Φλογέρα Ήπειρος τσομπάνικο, του βοσκού, ποιμενικό, παραδοσιακό

Παραδοσιακη Ποιμενικη Φλογερα

Σ ΑΓΑΠΩ

ΚΡΙΣΤΗ ΣΤΑΣΙΟΝΟΠΟΥΛΟΥ

TEXT

Oh Mami

Eleni Foureira feat. Mc Daddy

Den Text könnte man diskutieren!

Dieses Lied scheint der Sommerhit zu sein.

Es wird laufend im Radio gespielt.

ΚΟΚΚΙΝΟ ΘΟΛΟ ΦΕΓΓΑΡΗ

ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΥΠΟΠΤΟΙ

Text

Entschuldigung! Ich meinte die Band und nicht den Film!

Συνήθεις Ύποπτοι

ΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ

ΕΡΩΤΙΚΟ ΓΙΑ ΔΥΟ ΑΓΓΕΛΟΥΣ

ΜΑΡΙΑ ΝΤΟΛΟΡΕΣ ΠΑΡΕΛΘΟΝ

ΣΑΒΙΝΑ ΓΙΑΝΝΑΤΟΥ

Text

DIRLADADA

Pantelis Gkinis 1965
Dionyssis Savopoulos 1969
The Sounds 1970

TEXT

Dieses Lied kann man mit 3 Akkorden spielen!

D*D*em*D*bm*D

oder

G*G*am*G*em*G

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΕΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ

Text
unter "...mehr" steht der Text

ΤΑ ΣΜΥΡΝΕΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

Νένα Βενετσάνου

ΜΟΥΣΙΚΗ: Michel Montanaro, ΠΟΙΗΣΗ: Νίκος Καββαδίας, ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Νένα Βενετσάνου.

Ξέχασα κείνο το μικρό κορίτσι από το Αμόι
και τη μουλάτρα που έζεχνε κρασί στην Τενερίφα,
τον έρωτα, που αποτιμάει σε ξύλινο χαμώι,
και τη γριά που εμέτραγε με πόντους την ταρίφα.

Το βυσσινί του Τισιανού και του περμαγγανάτου,
και τα κρεβάτια ξέχασα τα σαραβαλιασμένα
με τα λερά σεντόνια τους τα πολυκαιρισμένα,
για το κορμί σου που έδιωχνε το φόβο του θανάτου.

Ό,τι αγαπούσα αρνήθηκα για το πικρό σου αχείλι
τον τρόμου που δοκίμαζα πηδώντας το κατάρτι
το μπούσουλα, τη βάρδια μου και την πορεία στο χάρτη,
για ένα δυσεύρετο μικρό θαλασσινό κοχύλι.

Τον πυρετό στους Τροπικούς, του Ρίο τη μαλαφράντζα
την πυρκαγιά που ανάψαμε μια νύχτα στο Μανάο
Τη μαχαιριά που μου `δωσε ο Μαγιάρος στην Κωστάντζα
και "Σε πονάει με τη νοτιά;" Όχι από αλλού πονάω.

Του τρατολόγου τον καημό, του ναύτη την ορφάνια
του καραβιού που κάθισε την πλώρη τη σπασμένη
Τις ξεβαμένες στάμπες μου πούχα για περηφάνεια
για σένα, που σαλπάρισες, γολέτα αρματωμένη.

Τι να σου τάξω ατίθασο παιδί να σε κρατήσω
Παρηγοριά μου ο σάκος μου, σ’ Αμερική κι Ασία
Σύρμα που εκόπηκε στα δυο και πως να το ματίσω;
Κατακαημένε, η θάλασσα μισάει την προδοσία.

Κατέβηκε ο Πολύγυρος και γίνηκε λιμάνι,
Λιμάνι κατασκότεινο, στενό, χωρίς φανάρια,
απόψε που αγκαλιάστηκαν Εβραίοι και Μουσουλμάνοι
και ταξιδέψαν τα νησιά στον πόντο, τα Κανάρια.

Γέρο, σου πρέπει μοναχά το σίδερο στα πόδια,
δύο μέτρα καραβόπανο, και αριστερά τιμόνι.
Μια μέδουσα σε αντίκρισε γαλάζια και σιμώνει
κι ένας βυθός που βόσκουνε σαλάχια και χταπόδια.

ΤΑ ΣΜΥΡΝΈΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ

TEXT

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc

rmc